Diego Maradona (2019)

I alle dagar - to sportsdokumentarar på kort tid. Denne filmen fekk mykje skryt då han vart lansert i fjor, så sjølv om eg aldri hadde heilt sansen for Maradona slo eg til.

Eg var altså aldri nokon stor Maradona-fan. Javisst var det lett å sjå at han var ein god fotballspelar, ein av dei beste verda har sett, men han verka òg heller lite sympatisk. Handsmålet mot England i 1986. Leflinga med mafiaen i Napoli. Dopingdom. Arrestert med kokain. Denne filmen gjev ei forklaring på kvifor han framstod slik.

Maradona vaks opp i svært fattige kår i Buenos Aires. Han kom fort på fotballandslaget, men ikkje fort nok til å vera med i VM på heimebane i 1978. Han vart selt til Barcelona i 1982, og vart brått ein velståande mann. To år seinare vart han selt til Napoli, og her vart det meir suksess. Han vann VM med Argentina i 1986. Han var superstjerne, og kunne knapt visa seg offentleg. Det sleit han med; i filmen vert det snakka mykje om dei to sidene ved Maradona. Privat var han ein drøymekar, medan den offentlege var meir innestengt, mindre venleg, og meir ubehageleg. Han var sterk, men ikkje sterk nok til å seia nei, og hadde litt for mykje kontakt med mafiaen i Napoli dei åra han var der.

Filmen er sett saman av arkivklipp. Me får berre høyra (og ikkje sjå) Maradona i dag. Det er eit grep som fungerer godt, men samstundes er det merkeleg at det ikkje finst betre klipp frå kampane han spelte. Altfor mange utdrag frå kampane er filma frå bakkehøgd, slik at det er vanskeleg å få fullt overblikk over kva som skjer. Så er det òg slik at filmen av og til vert keisam og langdryg,

Guffen er lunken.

Meir fotball på kulturguffebloggen
Odd Iversen og Odd Vanebo: Fotball er mitt liv (1975)
Andreas Hompland: Sogndal e laget (1982)
Jon Haaland: Tommy (1982)
Ola Chr. Nissen: Mini (1992)
David Peace: The Damned United (2006)
Jonathan Wilson: Inverting the Pyramid (2008)
Zlatan Ibrahimovic og David Lagercrantz: Jeg er Zlatan (2011)
Simon Kuper: The Football Men (2011)
Rob Smyth og Georgina Turner: Jumpers for Goalposts (2011)
Rob Smyth, Leif Eriksen, Mike Gibbons: Danish Dynamite (2014)
Rob Smyth og Scott Murray: And Gazza Misses the Final (2014)
Martin Fletcher: 56. The Story of the Bradford Fire (2015)
Steffen (2020)
Alfred Fidjestøl: Mine kamper (2020)
Nils Henrik Smith: 11 meter (2020)
Nils Henrik Smith: Entusiasme og raseri (2021)
Fever Pitch! The Rise of the Premier League, sesong 1 (2021)
Alt for Norge (2021)
FIFA Uncovered (2022)
Fever Pitch! The Rise of the Premier League, sesong 2 (2023)

Og litt Arsenal på kulturguffebloggen
The Gooner (1987-)
Nick Hornby: Fever Pitch (1992)
Fynn og Whitcher: Arsènal (2009)
Peter Storey: True Storey (2010)
Andrew Mangan (red.): So Paddy Got Up (2011)
Philippe Auclair: Thierry Henry. Lonely at the Top (2012)
Dennis Bergkamp: Stillness and Speed (2013)
Patrick Barclay: The Life and Times of Herbert Chapman (2014)
Mangan og Allen: Together (2014)
Fynn og Whitcher: Arsène and Arsenal (2014)
Amy Lawrence: Invincible (2014)
Tony Adams: Sober (2017)
Alan Smith: Heads Up (2018)
Amy Lawrence: 89 (2019)
Arsène Wenger: My life in Red and White (2020)
Arsène Wenger. Invincible (2021)