FIFA Uncovered (2022)

Fotball-VM i gamle dagar: Eg såg omtrent alt eg kunne sjå. Fotball-VM i litt yngre dagar; Eg såg mindre og mindre, men fekk gjerne med meg nokre kampar. Fotball-VM i år: Eg kjem ikkje til å sjå ein einaste kamp. Forklaringa er ikkje spesielt original: VM er lagt til Qatar, eit land som ikkje respekterer grunnleggjande menneskerettar, eit land som handsamar arbeidarane sine forferdeleg, eit land som manglar fotballtradisjonar, osb.

Denne miniserien fortel om kvifor Qatar vart valt som arrangørland, og han fortel òg mykje meir. Fifa, som altså er det internasjonale fotballforbundet, vert meir og meir korrupt. Der er fleire skurkar, og det verkar som om kvar ny generalsekretær vert verre enn den førre. Det har rett nok ikkje vore så mange - frå Joao Havelange tok over i 1974 har det berre vore tre. Sepp Blatter (1988-2015) var verre - han lot dei som hadde fått plass på toppen forsyna seg grovt av pengane som var i spel. (Men det skal Blatter ha - han var mot at Qatar skulle få VM.) Frå 2016 har Gianni Infantino vore sjef, og måten han oppfører seg under VM no er kvalmande. Med ein sterk FIFA-sjef kunne dette vore annleis; Infantino dansar etter dei qatarske pipene.

I serien fortel mange svært ope om kva dei dreiv med. I 2015 (eller 2016?) vart mange i toppen sikta for korrupsjon, og i dag er så godt som heile toppleiinga skifta ut, utan at det hjelper så mykje. Nokre frå innsida snakkar, mange journalistar snakkar, og det heile er altså forkasteleg.

Guffen tilrår.  

Meir fotball på kulturguffebloggen
Odd Iversen og Odd Vanebo: Fotball er mitt liv (1975)
Andreas Hompland: Sogndal e laget (1982)
Jon Haaland: Tommy (1982)
Ola Chr. Nissen: Mini (1992)
David Peace: The Damned United (2006)
Jonathan Wilson: Inverting the Pyramid (2008)
Zlatan Ibrahimovic og David Lagercrantz: Jeg er Zlatan (2011)
Simon Kuper: The Football Men (2011)
Rob Smyth og Georgina Turner: Jumpers for Goalposts (2011)
Rob Smyth, Leif Eriksen, Mike Gibbons: Danish Dynamite (2014)
Rob Smyth og Scott Murray: And Gazza Misses the Final (2014)
Martin Fletcher: 56. The Story of the Bradford Fire (2015)
Diego Maradona (2019)
Steffen (2020)
Alfred Fidjestøl: Mine kamper (2020)
Nils Henrik Smith: 11 meter (2020)
Nils Henrik Smith: Entusiasme og raseri (2021)
Fever Pitch! The Rise of the Premier League, sesong 1 (2021)
Alt for Norge (2021)
Fever Pitch! The Rise of the Premier League, sesong 2 (2023)

Og litt Arsenal på kulturguffebloggen
The Gooner (1987-)
Nick Hornby: Fever Pitch (1992)
Fynn og Whitcher: Arsènal (2009)
Peter Storey: True Storey (2010)
Andrew Mangan (red.): So Paddy Got Up (2011)
Philippe Auclair: Thierry Henry. Lonely at the Top (2012)
Dennis Bergkamp: Stillness and Speed (2013)
Patrick Barclay: The Life and Times of Herbert Chapman (2014)
Mangan og Allen: Together (2014)
Fynn og Whitcher: Arsène and Arsenal (2014)
Amy Lawrence: Invincible (2014)
Tony Adams: Sober (2017)
Alan Smith: Heads Up (2018)
Amy Lawrence: 89 (2019)
Arsène Wenger: My life in Red and White (2020)
Arsène Wenger. Invincible (2021)