Det er alltid stas å lesa bøker der forfattaren har eit så presist og poetisk språk. Setningane flyt av garde, alt glir fint og lett, og slik er det som oftast i bøkene til Espedal. Boka er ein roman, men har undertittelen En (En forfatters selvbiografi), og det er, nærmast som vanleg, lett å sjå at Espedal har henta stoff frå eige liv.
Romanen kjem som to separate bøker. Den fyrste, som èr om lag dobbelt så tjukk som den andre, er den beste. Forteljaren i boka, som vekselvis vert kalla "han" og "jeg", veks opp i Bergen. Han veit ikkje heilt kva han vil med livet, anna enn at han vil ut, og gradvis vert draumen om å verta forfattar tent i han. Han skriv den fyrste romanen sin under eit langt opphald i København, samstundes som kjærasten vert att i Bergen. Det handlar altså om skriving, reiser og kvinner, og slik gjer det i store delar av den fyrste boka. Den andre er ikkje like sterk, her kjem det eit par lange parti som ikkje fengar meg like mykje.
Hovudpersonen fortel om korleis han vert forfattar, og det står òg mykje om andre forfattarar. Forfattarar han har møtt og likt, forfattarar han har møtt litt mindre, forfattarar han har lese bøker av. Han les for å læra å skriva, og denne boka viser at han har gått ein god skule.
Guffen tilrår.
Meir Espedal på kulturguffebloggen
En vill flukt av parfymer (1988)
Hun og jeg (1991)
Biografi (glemsel) (1999)
Dagbok (epitafer) (2003)
Brev (2005)
Gå. (Eller kunsten å leve et vilt og poetisk liv) (2006)
Imot kunsten (2009)
Litteratursymposiet i Odda, 2010
Imot naturen (2011)
Bergeners (2013)
Mitt privatliv (2014)
Året (2016)
Elsken (2018)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar