Dette er den tredje boka av Espedal eg les det siste halve året, og eg vert berre meir og meir imponert. Bøkene hans er så velskrivne at det er ein fryd, fleire gonger merka eg at eg sat og smilte av dei gode setningane. Nokre gonger lo eg til og med litt - ikkje av di setningane var komiske, men av di dei var så gode.
Denne gongen handlar det mest om å gå. Det kan godt henda at det spelar inn at eg sjølv likar godt å gå, gjerne lange turar, og alle helst åleine, men eg trur ikkje det er noko føresetnad for å lika denne boka. Sjølv om han fortel om fleire lange turar han har vore på, er desse turreferata berre ei påskot for å skriva om heilt andre ting. Spesielt i den fyrste delen av boka viser han til kva andre forfattarar har skrive, både om gåing og om andre emne. I boka går han ikkje berre gjennom fjellheimen, han går like mykje gjennom litteraturen. Han går både i naturen og kulturen, viss det går an å skilja dei to.
Han fortel mykje om folk han møter, og kjem i snakk med. Desse held ofte, men ikkje alltid, til der han overnattar. Mest av alt skriv han likevel om seg sjølv. Kvifor likar han å gå? Kva tenkjer han på? Er det ein måte å unngå andre på? Er det ein føresetnad for å tenkja godt? I boka fortel han om fleire lange turar han har gått, og det er lange turar det er snakk om - han går frå Bergen til Sunnfjord (og turen stoppar ikkje der), han går i Mellom-Europa, og han går ein lang tur i Hellas og Tyrkia. Den siste turen var eigentleg ikkje planlagt, men han fekk eit brev frå vandrekameraten Narve, som var i Wien, og som inviterte Espedal med på nokre månader vandring i Hellas og Tyrkia.
Bøkene til Espedal verkar sjølvbiografiske. Kor mykje som er sant og kor mykje som er dikting veit eg ikkje, og det er heller ikkje så viktig. Det viktigaste for oss som les dei er at bøkene er gode, og det er bøkene til Espedal.
Guffen tilrår.
Meir Espedal på kulturguffebloggen
En vill flukt av parfymer (1988)
Hun og jeg (1991)
Biografi (glemsel) (1999)
Dagbok (epitafer) (2003)
Brev (2005)
Imot kunsten (2009)
Litteratursymposiet i Odda, 2010
Imot naturen (2011)
Bergeners (2013)
Mitt privatliv (2014)
Året (2016)
Elsken (2018)
Lyst (2022)
21. november 2011
Tomas Espedal: Gå. (Eller kunsten å leve et vilt og poetisk liv) (2006)
Etikettar:
Espedal,
litteratur,
Norge
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar