Dette er ei eksemplarisk novellesamling. Boka fekk Tarjei Vesaas' debutantpris i år, og utan at eg veit altfor mykje om dei ulike prisvinnarane må dette vera ein av dei mest fortente.
Det er korte, presise noveller som gjev oss små innsyn og glimt i liva til hovudpersonane. Dei er alle kvinner, og dei er som regel på eit punkt i livet der noko er uklart. Kanskje dei nyleg har mist noko som heldt dei fast; kanskje dei er usikre på kvar vegen skal gå vidare. Nokre vert dregne mellom punkt som ikkje så lett let seg sameina. Handlinga går føre seg i mange ulike land, alle ligg vel i Europa (?), men dei fleste kunne gått føre seg kvar som helst.
Og språket - språket er finfint. Det er like presist og avstemt som novellene, Vego skriv ikkje meir enn ho treng, og språket er med på å byggja opp den fantastiske stemninga i novellene.
Guffen tilrår.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar