Novellene i denne boka er relativt korte. Hovudpersonane er framleis heller unge, og det går gjerne føre seg i eit fjordlandskap som kan minna om Hardanger. Eller det kan vera eit fotballag frå Hardanger som skal spela kamp i Oslo.
Her er to verkeleg fine noveller. Den eine, "2CV", vert fortalt om ein ung mann som tenkjer tilbake på noko som skjedde ti år tidlegare. Han hadde vore med kjærasten sin heim til foreldra for fyrste gong, og på veg heim i 2CV-en hennar høyrde dei ein kasset med Lloyd Cole. Etter ei stund kom den songen alle har høyrt. Ho stoppa bilen, men lot framlysa stå på, og gjekk ut på vegen framfor bilen for å dansa til musikken. Den andre, tittelnovella, fortel om eit jazzband som køyrer seg vill i tjukk skodde, og endar opp på eit avsides tun hjå ein eldre mann. Dei vert der ei stund, og han får dei til å spela litt før dei reiser vidare. Det vert ein fin konsert, men òg den siste konserten deira.
Så eit anna av kjennemerka ved forfattarskapen til Grytten er altså på plass: Det handlar mykje om musikk.
Guffen tilrår.
Dans som en sommerfugl, stikk som en bie (1986)
Langdistansesvømmar (1990)
Meir enn regn (1995)
Bikubesong (1999)
Popsongar (2001)
Dublin (2002)
Rom ved havet, rom i byen (2007)
50/50 (2010)
Det norske huset (saman med Jens Hauge, 2010)
Dronninga er død (2010)
Saganatt (2011)
Bikubesong (Det Norske Teatret, 23.4.2013)
Brenn huset ned (2013)
Vente på fuglen (2014)
Her er Harold (film, 2014)
Sånne som oss (2015)
17. mai Bergen (saman med sju fotografar, 2015)
Meter over havet (saman med Sune Eriksen, 2015)
Menn som ingen treng (2016)
Deilig er jorden (saman med Helge Skodvin, 2018)
Landet bortanfor landet. Område 51 (2019)
Inn frå regnet (Det Norske Teatret, 17.9.2002)
Den dagen Nils Vik døde (2023)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar