Det var heilt greitt å sjå dette igjen, men likevel: Eg sat med ei kjensle av at a) dei ville få på plass dei lause trådane etter den tredje (og siste) seongen, og b) dei ville samla alle saman ein gong til. Det er ikkje mykje utvikling å spora, anna enn at aldre er eldre.
Den siste sesongen vart laga i 2006, så me har hoppa litt fram i tid også i historien. Det har gått ti år sidan sist. Mykje er likt, mykje har endra seg. Nokre har fått ungar, andre får det i løpet av filmen. Filmen opnar med at byen feirar at South Dakota er teken opp som stat i USA, og på programmet står mellom anna ei helsing frå George Hearst, som no er vorten senator i California. Han er like roten som før, og prøver det han kan for å kjøpa land hjå George Utter, ein av dei mest sympatiske personane i Deadwood. Han nektar, han vert drepen, og sjølv om Hearst gjer det han kan for å skjula skulda si, vert han fengsla mot slutten.
Så det ver ein happy ending. Det er eit godt samhald i byen, og også sheriff Seth Bullock, den lysande stjerna frå tidlegare, skjønar at ein må tøya reglane litt for å verta kvitt Hearst.
Men det vert likevel aldri noko anna enn heilt greitt. Det var meir fart i dette enn i den tredje sesongen, truleg av di det i ein film ikkje er rom for å springa alt for langt vekk frå hovudplotet.
Guffen er lunken.
Meir Deadwood på kulturguffebloggen
Sesong 1 (2004)
Sesong 2 (2005)
Sesong 3 (2006)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar