Fvonk går arbeidslaus, etter nokre leie hendingar i Gang- og Mosjonsforbundet. Han sit mykje heime; dei gongene han går ut får han som regel for seg at dei gravide er ute etter han. Ein dag får han besøk av ei velkledd dame som gjerne vil leiga to hyblar i kjellaren hans. Det heile er litt hysj-hysj, hyblane kjem ikkje til å verta brukte heile tida, men dei som skal bu der må få vera i fred. Ho/dei skal betala godt, og Fvonk seier ja.
Det viser seg at han som bur på den eine hybelen er statsministeren Jens, medan dei to på den andre hybelen er livvaktene hans. Gradvis får Fvonk og Jens meir kontakt, og Jens opnar seg meir og meir. Han fortel om vanskar på jobben, vanskar med andre politikarar, og vanskar med å vera seg sjølv. Han burde ha sjukmeld seg, men då vil alle berre seia at han kopierer han kristne som var statsminister for litt sidan.
Det tek ikkje heilt av. Det vert litt sånn halvartig og halvspanande og halvferdig. Ideen var nok betre enn utføringa.
Guffen er lunken.
Dyrene i Afrika (2018)
Forhandle med virkeligheten (2020)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar