Erlend Loe: Forhandle med virkeligheten (2020)

 

Det er sikkert mykje eg skulle gjort meir av, og sykling er ein av dei tinga. Eg har sykla ein del, både lokalt og fjernt, men det dabba av med det òg då eg vart far. Det tek lengre tid enn å køyra bil, og då er det dårleg gjort å seia at eg skal sykla att og fram, så kan Marit ta seg av all køyringa i alle retningar. Eg lever likevel i den trua at det til sommaren vert tid til endå ein fleirdagars tur på sykkel.

Erlend Loe har det litt på same viset. Han skriv at han alltid har sykla mykje, og at han storkosar seg med det. Denne boka handlar om eit meir spesielt prosjekt. Han får spørsmål om han vil vera med på å sykla Noreg på langs, og det vil han jo. Oppfølgingsspørsmålet er om han vil sykla Noreg på langs på einhjuling, og då vert han meir i tvil. Han kjøper seg einhjuling, og boka fortel om korleis han gradvis lærer seg denne nye teknikken.

Det er ein fin tur å vera med på. Han likar det betre og betre, han kjøper seg betre sykkel, han møter nokre meir røynde likesinna for å plukka opp nokre triks, og han greier vel å skapa eit inntrykk av at dette er noko han burde ha teke til med for lenge sidan. Det vert rett nok ikkje noko av den lange sykkelturen gjennom heile landet, men det kjem kanskje seinare?

Guffen tilrår.

Meir Loe på kulturguffebloggen

Fvonk (2011)
Dyrene i Afrika (2018)