I denne boka handlar det mest om bøker som vert kasta på bålet av språklege grunnar. Grepstad har dokumentert 26 slike bokbål, og som regel går det ut over nynorsk. To av gongene har bokmålsbøker brunne, sju gonger var det samnorsk, ei gong var det både riksmål og nynorsk, resten av gongene var det nynorsk. Det er som oftast ungdom som tenner opp, og etter 1980 var det vanlegvis medlemer i Unge Høgre som var ute med fyrstikkene sine.
Grepstad bruker ei rekkje kjelder. Det opnar gjerne med at han søkjer seg fram til ein avisartikkel som fortel om eit bokbål, før han går vidare til lesarbrev og debatt i ettertid. Så snakkar han gjerne med nokre av dei som var med. Dei er alle, så vidt eg fekk med meg, fulle av anger, og seier at dei gjerne skulle sett at dette var ugjort.
Det er ei viktig bok. Bøker skal ikkje brennast, og denne boka dokumenterer at det har skjedd altfor mange gonger.
Guffen tilrår.
Meir Grepstad på kulturguffebloggen
Avisene som endra Noreg (2010)
Historia om Ivar Aasen (2013)
Vinje-bibliografien (2017)
Forfattarens skriftstader (red., 2018)
Aasen-bibliografien (2018)
Bokhistorier (2022)
Den bortkomne Aasen-visa (2023)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar