Denne boka inneheld ni essay og eitt etterord. Det er finfine greier heile vegen.
Grovt sett skriv Øyehaug om bøker, om kunst og om kunstnarar. Ho taklar essay-forma svært godt, og gjer ei rekkje språklege krumspring. Det er klokt, det er morosamt, det er lærerikt, og boka er ei av dei som sluttar altfor fort. For min del kunne det godt vore plass til fleire essay.
Essaya er personlege, slik dei skal vera. Det beste (og lengste?) essayet i boka handlar om forholdet hennar til Nikolai Astrup. Bestefaren hennar hadde eit Astrup-trykk på veggen, og sjølv om ho ikkje var altfor imponert over det måleriet då ho var lita (det "minte mest av alt om søndag"), får ho sansen for Astrup då ho som student vitjar Rasmus Meyers samlinger i Bergen. Boka inneheld òg eit essay om Edvard Munch, og fyrst og fremst måleriet "Kvinnen i tre stadier". Ho viser korleis biletet har inspirert både Undis Brekke og filmen Kvinner i for store herreskjorter. Her er òg ein ørliten detalj å trekkja for - det hadde vore fint om boka hadde bilete av måleria ho skriv om.
Guffen tilrår.
Meir Øyehaug på kulturguffebloggen
Undis Brekke (2014)
Kvinner i for store herreskjorter (film, 2015)
Draumeskrivar (2016)
Presens maskin (2018)
Vonde blomar (2020)
Gunnhild, kona til Eirik Blodøks (2023)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar