Charlie Babbitt, ein luring frå California, får beskjed om at faren er død. Han reiser til gravferda i Ohio, der advokaten til faren bed om eit møte. Advokaten les opp testamentet, og det viser seg at Charlie berre har fått den gamle bilen til faren. Alle millionane til faren skal gå til eit lokalt sjukehus, og då Charlie kjem dit oppdagar han at han har hatt ein bror heile livet.
Broren, Raymond, er autist, og taklar ikkje brot på dei daglege rutinane sine. Han må eta til faste tider, han må sjå dei faste fjernsynsprogramma, han må leggja seg til same tid, osb. Han fungerer ikkje sosialt, men er sylskarp, og har eit ekstremt minne. Charlie tek han med til California, for å finna ein måte han kan ta pengane på. På vegen er dei innom Las Vegas, der autismen til Raymond gjer at dei vinn store pengar.
Det er ein einaste grunn til at denne filmen fungerer, og det er Dustin Hoffman. Han spelar glimrande, frå start til mål. Det kan det òg henda at Tom Cruise gjer, men han (eller rollefiguren hans) er irriterande å sjå på. Figuren til Hoffman er sympatisk.
Guffen tilrår.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar