Eg trur ikkje dette skodespelet har vore framført enno, men eg skulle gjerne sett det. Det er leikande, det er absurd, det er morosamt, osb.
Det handlar om ei kvinne på ein sjukeheim. Ho vaknar, og snakkar litt med seg sjølv og mest med andre. Det kjem fram at ho er Gunnhild, kona til Eirik Blodøks, og nokre av dei ho snakkar med er òg frå vikingtida. Ho får til dømes besøk av Egil Skallagrimsson, som vert rekna for å vera hovudfienden hennar. Andre er frå meir moderne tider - Lille Eyolf (frå Ibsen-skodespelet) dukkar til dømes opp, slik at me hoppar ein del i tid og rom.
Det kan godt henda at kvinna i senga berre innbiller seg alt dette. Det er ikkje så viktig. Det er fornøyeleg og innsiktsfull lesnad, og igjen - eg skulle gjerne sett dette stykket på ein scene.
Guffen tilrår.
Meir Øyehaug på kulturguffebloggen
Undis Brekke (2014)
Kvinner i for store herreskjorter (film, 2015)
Draumeskrivar (2016)
Presens maskin (2018)
Vonde blomar (2020)
Hjartet i skalkeskjulet (2022)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar