Eg vert liksom aldri heilt klok på Keillor. I nokre bøker er han han glitrande, i andre bøker er han heilt på det jamne. Dette er ei av dei tidlege bøkene hans, der han har samla nokre forteljingar, dikt, stykke og brev, og her er han begge delar. Det er altså ei ujamn bok.
Det opnar ikkje altfor bra. Den fyrste bolken, "Pieces", er ikkje så mykje å skryta av, og heller ikkje den andre, der det kjem historier frå Lake Wobegon, er altfor bra. Det tek seg opp i den lange "Letters"-delen, der han fyrst klagar litt over at ingen skriv brev lenger, før han kjem med godt og vel tretti korte tekstar. Dei er (truleg) ikkje brev, men dei kunne ha vore det - han fortel om likt og ulikt han har vore med på. Her er han god, det er noko nært og varmt og menneskeleg over det heile.
Så kjem det ein liten bolk med dikt, før han sluttar med nokre "Stories". I form er ikkje desse så ulike den fyrste bolken, men desse forteljingane fungerer langt betre enn opninga av boka.
Så eg sit att med ei litt rar kjensle. Eg har lese mykje av Keillor, og av og til forstår eg ikkje heilt kvifor.
Guffen er lunken.
Meir Keillor på kulturguffebloggen
Happy to Be Here (1981)
Lake Wobegon Days (1985)
Leaving Home (1987)
Lake Wobegon Summer 1956 (2001)
In Search of Lake Wobegon (2001)
Liberty (2008)
Life Among the Lutherans (2009)
The Keillor Reader (2014)
That Time of Year (2020)
Lake Wobegon Virus (2020)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar