Bøkene i denne serien er rimeleg ulike. Den førre eg las handla om OK Computer og var til tider så fjern at det var vanskeleg å hengja med. Denne er heilt annleis - den var langt lettare å følgja med i, men boka har òg ei anna vinkling.
Ott skriv om sjølve plata, men det kapitlet dekkjer berre ein liten del av boka. Det minner meir om ein (litt forenkla) biografi om Joy Division. Det finst lengre og grundigare biografiar, men her er likevel med hendingar og opplysningar som ikkje får stor plass andre stader.
Han fortel til dømes inngåande om all musikken bandet spelte inn, både det som vart utgitt og det som vart lagt på lager. Dei er innom fleire studio, og er aktuelle for fleire plateselskap, men endar opp hjå Factory i heimbyen Manchester. Han skriv om alle fire i bandet, men etter kvart vert det meir og meir Ian Curtis. Forklaringa på denne vinklinga kjem tidleg - han omtalar Curtis som geniet i bandet. Og det er det lett å vera samd i; dei tre andre nådde aldri opp til dei same høgdene seinare.
Guffen tilrår.
Meir Joy Division/New Order på kulturguffebloggen
Here are the Young Men (konsertfilm, 1982)
Control (film, 2007)
Peter Hook: The Hacienda. How Not to Run a Club (2009)
Kevin Cummins: Joy Division (2010)
Peter Hook: Unknown Pleasures. Inside Joy Division (2012)
Ian Curtis: So This Is Permanence (2014)
Bernhard Sumner: Chapter and Verse (2014)
Kevin Cummins: New Order (2015)
Peter Hook: Substance. Inside New Order (2016)
Jon Savage: This Searing Light, The Sun and Everything Else (2016)
Stephen Morris: Record Play Pause (2019)
Stephen Morris: Fast Forward (2020)
Kevin Cummins: Joy Division, Juvenes (2021)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar