Dette er ein historie eg har lese og høyrt fleire gonger. Eg har lese bøkene til to av dei tre som overlevde Joy Division (og kjem til å lesa boka til den tredje, når ho kjem ut seinare i vår). Eg har lese boka til Deborah Curtis, som sat att med ei ung dotter. Eg har sett filmen Control. Eg har lese fleire artiklar om bandet. Det var altså noko kjent her, men det var likevel noko heilt anna.
Jon Savage, ein av dei finaste britiske rockjournalistane, har intervjua alle han burde og kunne. Den einaste som manglar er Ian Curtis, men han kjem til orde i sitat frå gamle intervju. Det er ikkje noko komplett biografi, og her er mange motsetnader, men historia står likevel som ein påle.
Fire unge menn kjem saman i Manchester i 1977. Dei finn si eiga stemme, og etter at albumet Unknown Pleasures kjem ut i 1979 går det fort: Dei vert store, dei turnerer, dei skriv nye songar, dei gjev dei ut. Samstundes handlar meir og meir om vokalisten Ian Curtis. Han er den alle ser opp til, og han får ei rolle han ikkje vil ha. Han får eliptiske anfall overalt, han vil ha fred, han vert dregen mellom kona og kjærasten, og han både vil og ikkje vil på turné i Amerika. Kvelden før dei skulle reisa tok han livet sitt. Albumet Closer vart gitt ut to månader seinare, omslaget (som var trykt før sjølvmordet) viste eit gravmonument.
Det er mange fine utsegner i boka, men dei siste kapitla er dei beste. I det siste kapitlet er det omtrent berre dei nærmaste som får koma til orde, og det er uråd å ikkje verta rørt når dei fortel om kor tomt det vart, og kor det plutseleg gjekk opp for dei alle kor store problem Curtis hadde.
Guffen tilrår.
Meir Savage på kulturguffebloggen
England's Dreaming (1991)
Time Travel (1997)
The England's Dreaming Tapes (2010)
Meir Joy Division/New Order på kulturguffebloggen
Here are the Young Men (konsertfilm, 1982)
Chris Ott: Unknown Pleasures (2004)
Control (film, 2007)
Peter Hook: The Hacienda. How Not to Run a Club (2009)
Kevin Cummins: Joy Division (2010)
Peter Hook: Unknown Pleasures. Inside Joy Division (2012)
Ian Curtis: So This Is Permanence (2014)
Bernhard Sumner: Chapter and Verse (2014)
Kevin Cummins: New Order (2015)
Peter Hook: Substance. Inside New Order (2016)
Stephen Morris: Record Play Pause (2019)
Stephen Morris: Fast Forward (2020)
Kevin Cummins: Joy Division, Juvenes (2021)
23. april 2019
Jon Savage: The Searing Light, The Sun, and Everything Else (2019)
Etikettar:
Joy Division,
litteratur,
Manchester,
musikk,
Savage,
Storbritannia
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar