Tiger (2021)

 

Golf. Der har du ein idrett eg er rimeleg likesæl til. Eg har  prøvd det ein gong, på ein blåtur med jobben, og ein gong eg besøkte ein gamal vossing i California såg eg med eit halvt auge på golf-sendinga han fulgde med på, men det er omtrent alt. Likevel veit eg sjølvsagt kven Tiger Woods er. 

Denne serien, i to lange episodar, fortel om livet hans, som ikkje har vore udelt godt. Faren introduserte han til golf då han var ein liten unge, og var nok ein slik trenings-far som pressa sonen meir enn han burde. Akkurat her gjekk det greitt; Woods vart ein av tidenes største golfspelarar, og eg har ikkje problem med å sjå at nokre av slaga hans var eksepsjonelle. Den delen av serien er heilt grei, men det tapar seg utover i del to.

I den fyrste episoden var det stort sett golfarar som vart intervjua. I den andre episoden er det journalistar frå National Enquirer og nokre av elskarinnene til Woods. Det er greitt at han hadde eit problem, også med medisinar han tok etter nokre rygg-operasjonar, mend det vert lagt altfor mykje vekt på damehistoriene. Det heile tapar seg altså litt i andre halvdel.

Guffen er lunken.