Det handlar om tvillingane Alma og Edit. Edit lever ikkje meir; og Alma kjem ikkje over det. Ho har ein sambuar, og då ho vert gravid vert det litt i meste laget for ho. Ho reiser tilbake til Askild, som bur langt unna alle andre og som var fosterfar for tvillingane.
Ingen av dei snakkar spesielt mykje, men dei greier likevel å bu i same hus. Det er Alma det handlar mest om, men det er Edit som er forteljaren i romanen. Av og til kan det stå at no tenkjer Alma på meg (eller noko liknande), og for meg er det ein måte å visa lesaren forholdet mellom Alma og Edit. Alma høyrer ofte at Edit snakkar til ho.
Det er ei fin bok. Språket er stille og stilreint, og me merkar godt korleis Alma vert tryggare og tryggare. Ho vert òg meir komfortabel med at ho er gravid. Det einaste eg likte mindre i boka er sluttkapitlet, der det vart litt for mykje happy ending. Brått kom Even på besøk, og då tek Alma farvel med Edit.
Guffen tilrår.
Meir Skomsvold på kulturguffebloggen
Jo fortere jeg går, jo mindre er jeg (2009)
Monstermenneske (2012)
33 (2014)
Kjersti Annesdatter Skomsvold leser Aksel Sandemose (2017)
Barnet (2018)
Den andre forsvinninga (2019)
I dag jeg, i morgen du (2020)
Agnes natt og dag (2021)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar