Eg trur ikkje det er det lettaste temaet å skriva om, men Skomsvold kjem godt frå denne oppgåva. Ho var nyleg vorte mor for andre gong då ho skreiv dette, og det er eit gjennomgåande tema: Korleis finn ei mor plass til å skriva. Korleis finn ho sitt eige rom, som dei ville sagt det i utlandet. Ho og mannen har funne ei løysing på det, ei opplagt ei: Dei deler på barnepass og henting og levering og sånn.
Men å finna tid og rom handlar om den praktiske løysinga. Skomsvold skriv vidare om kvifor ho skriv, og også her kjem ho med gode tankar.
Om lesinga skriv ho òg godt. Eg stussa litt over eitt av poenga hennar då eg las det: Ho skriv at når ho les ein roman er det forfattaren ho er mest nyfiken på. For meg er teksten viktigare enn kven som har skrive det, og utover i kapitlet såg eg at ho var om lag på same line, ho òg. Det er ikkje ein namngitt forfattar ho er nyfiken på, det handlar meir om korleis skrivaren av boka har angripe stoffet sitt.
Guffen tilrår.
Meir Skomsvold på kulturguffebloggen
Jo fortere jeg går, jo mindre er jeg (2009)
Monstermenneske (2012)
33 (2014)
Kjersti Annesdatter Skomsvold leser Aksel Sandemose (2017)
Barnet (2018)
I dag jeg, i morgen du (2020)
Agnes natt og dag (2021)
Syke søster (2023)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar