Kjersti Annesdatter Skomsvold: Barnet (2018)

Kjersti Skomsvold skriv fine bøker. Ho hentar ofte stoffet frå eige liv, og slik ser det òg ut til å vera her. Eg-personen har nett vorte mor, ho har fått to ungar på under to år. Boka er skriven til den yngste av desse. Mora fortel om korleis det er å vera mor, om korleis den nyfødde oppfører seg, og ho fortel om korleis ho og barnefaren, Bo, møtte kvarandre.

Ho fortel òg om ein skrivelærar ho har hatt, ein forfattar som etter kvart stod henne nær, men som seinare tok livet sitt. I ei tidlegare bok av Skomsvold hadde òg eg-personen eit nært venskap med ein skrivelærar/forfattar, og det var då svært tydeleg kven den karakteren var inspirert av. Det er ikkje like tydeleg no, men det er nærliggjande å tru at det er den same personen som har inspirert denne romankarakteren.

Det er ei fin bok, men av og til vert det litt for personleg. Av og til verkar det som om dette er noko ei mor kan seia til barnet sitt, utan at ho treng å dela det med fleire. Men det er berre av og til, det er altså ei fin bok om det å verta mor, og det å finna nokon å høyra til saman med.

Guffen tilrår.

Meir Skomsvold på kulturguffebloggen
Jo fortere jeg går, jo mindre er jeg (2009)
Monstermenneske (2012)
33 (2014)
Kjersti Annesdatter Skomsvold leser Aksel Sandemose (2017)
Den andre forsvinninga (2019)
I dag jeg, i morgen du (2020)
Agnes natt og dag (2021)
Syke søster (2023)