Denne boka kan vel karakteriserast som ei samlebok, med tekstar Nilssen hadde publisert mange andre stader - tidsskrift, aviser, bloggen hennar, og kanskje andre stader. Boka har fire bolkar - ein med tekstar om å vera ung, ein om religion, ein om nynorsk, og ein lang ein til slutt om bøker og bokmeldingar.
Det er ein leiken skribent me møter. Her er ein rein teikneserie, og eit par av dei andre tekstane er òg rikt illustrerte av Nilssen. Her er ein test lesaren kan ta for å finna ut kva slags nynorsking dei er, og her er resultata av ei undersøking som vil finna ut kva litteratur som er mest populær. Her er mange tilvisingar til annan litteratur. Her er ein artikkel eg hugsar eg lo godt av då han stod i Syn og Segn, der Nilssen saman med Gunnhild Øyehaug reiser på ei slags pilgrimsreise til Ivar Aasen-tunet i Hovdebygda.
Ho vert mindre leiken og (stort sett) meir alvorleg når ho skriv om bøker og litteratur. Her skriv ho både om (for meg) ukjende og kjende forfattarar, og det vert slik det ofte er: Nokre av dei ukjende verkar interessante; andre ser ut til å vera mindre eigna for meg.
Guffen tilrår.
Meir Nilssen på kulturguffebloggen
Få meg på, for faen (film, 2011)
Stort og stygt (2013)
Tung tids tale (2017)
Ikkje tenk på det (2019)
Yt etter evne, få etter behov (2020)
Olaug Nilssen les Anne-Cath. Vestly (2020)
Uønska åtferd (2023)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar