I den tidlege forfattarskapen sin (og kanskje seinare òg) skreiv Don DeLillo mykje om populærkultur. Debutromanen henta handlinga frå fjernsynsverda; bok nummer to gjekk føre seg i sportsmiljø, og i denne tredje boka driv hovudpersonen med rock. Han har rett nok teke ein pause - midt under ein turné forlot Bucky Wunderlick det populære bandet sitt og gjekk meir eller mindre i dekning.
Dei to tydelegaste handlingslinene i boka handlar om at manageren hans (og nokre andre) gjerne vil ha Wunderlick tilbake til rampelyset. Dei vil gje ut nokre songar han nyleg spelte inn, og dei vil senda han på turné. Manageren har òg ein annan plan - han prøver å få Wunderlick til å forstå at viss han tek livet sitt rett før plata kjem ut vil plata automatisk verta ein bestseljar.
Den delen av romanen les eg som harsellering med kjendisdyrkinga. Den andre handlingslina som dominerer er ikkje like krass. Her handlar det om at nokon har funne opp eit nytt narkotisk stoff, som på merkeleg vis vart lagra i husveret til Wunderlick i New York. Ein som var innom stal det med seg, og Wunderlick vert (litt) innblanda i leitinga etter det.
Det er ein roman som slit med å halda på interessa mi. Nokre stader engasjerer, andre kapittel er seige å koma gjennom.
Guffen er lunken.
Meir DeLillo på kulturguffebloggen
Americana (1971)
End Zone (1972)
The Silence (2020)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar