Tormod Haugland: To stykke (2002)

Boka inneheld to korte skodespel, "Hus forbi" og "Isolasjon".

"Hus forbi" er artige greier. Det er eit merkeleg trekantdrama, der me møter Unn, Hank og Frank. Ho har hatt eit forhold til begge to, men no er ho gravid med Frank. Dei to vil at Hank skal flytta ut. Det vil han ikkje, og i den følgjande samtalen vert alt mindre klart. Dei argumenterer rundt kvarandre, og det som verka rett i opninga av stykket vert brått uklart. Unn seier til dømes at ho ikkje er gravid likevel, eller at ho ikkje er sikker, av di ho ikkje har testa seg. Då fekk jo heile grunnlaget for å kasta ut Hank vekk. Men så trur ho visst at ho er gravid likevel.

"Isolasjon" er ikkje like artig, kanskje av di her er dobbelt så mange personar med. Ein mann reiser tilbake til ein heim har reist frå, for å feira gebursdagen til sonen. Faren har med seg ei ung kvinne, som kanskje er kjærasten hans, men som vel òg kanskje kan verta kjærasten til sonen.

Ei ujamn bok, altså, der eg gjerne skulle ha sett begge stykka framførte. Det fyrste stykket ville eg garantert smilt av; det andre stykket hadde kanskje vorte klarare på ei scene.

Guffen er lunken. 

Meir Haugland på kulturguffebloggen
Under (1994)
Varmare (1995)
Heller (1997)
Orden (1999)
Verd (2000)
Inkarnasjon (2004)
I den sjette verda (2005)
No mar (2007)
Romberg. Kvinner og kriminalitet (2010)
Om dyr og syn (2017)
Om søvn og mørke (2019)