Tormod Haugland: Varmare (1995)

Ein kort, tidleg roman av Haugland. Ernst, ein mann rundt tretti år, kjem til heimstaden sin, ein stad ute på bygda. Han har levd nokre år i byen, det kjem ikkje fram kva han har drive med, men han likar i alle fall å måla, og ser ut til å vera økonomisk fri. Han kjem heim av di faren, som er på sjukeheim, har fenge eit nytt anfall, og dei er usikre på kor lenge han har igjen.

Ernst går rundt på garden til faren, ein gard som snart vil verta hans, og tenkjer på alt han skal gjera med husa. Han snakkar med naboane, han møter kjende langs vegane, han vert med på fotballkamp, han går heim att. Heile romanen går føre seg på éin dag, og mykje av det Ernst snakkar om og tenkjer på får me aldri vita om verkeleg kjem til å skje.

Og det er noko uverkeleg over heile boka. Det er som om Ernst går i søvne, eller at me er i eit drøymeland. Han flyttar seg raskt frå stad til stad, folk dukkar opp der han trur han er åleine, og han oppfører seg òg som om han kjende naboane langt betre. Han går ein tur i skogen, og kjem over den 14 år gamle nabodottera som badar naken. For dei begge er det heilt opplagt at han skal ta på den nakna overkroppen hennar, eller at ho skal kommentera brysta sine. Også for mor hennar, som Ernst treffer fleire gonger, er det heilt greitt at dette har skjedd.

Guffen tilrår.

Meir Haugland på kulturguffebloggen
Under (1994)
Heller (1997)
Orden (1999)
Verd (2000)
To stykke (2002)
Inkarnasjon (2004)
I den sjette verda (2005)
No mar (2007)
Romberg. Kvinner og kriminalitet (2010)
Om dyr og syn (2017)
Om søvn og mørke (2019)