Liv Ullmann er større i utlandet enn me er klar over. Ho fekk heiders-Oscar tidlegare i år, og fleire av dei som snakkar om henne i denne serien er storleg imponerte over alt ho har gjort.
Serien har tre episodar. Ullmann fortel om alt ho har gjort. Skodespelar i film og teater. Filmregissør. Engasjert hjelpearbeidar. Livet i Noreg, livet med Ingmar Bergman i Sverige, livet i USA. Ho er intervjua heime, truleg i Noreg, og ho snakkar ein sjarmerande norwenglish. Andre snakkar om ho; dei fleste er utanlandske - i farten trur eg Tom Remlov var den einaste norske.
Det beste i serien er likevel når ho snakkar sjølv. Ho snakkar om vanskane med å nå fram som kvinne, og ho snakkar knakande godt om Bergman, ikkje minst om korleis han var ei støtte for ho gjennom heile livet. Og det er ikkje tvil om at ho har hatt ei strålande karriere. Ho har spelt mange viktige roller, her er fleire klipp frå då ho spelte Nora på Broadway, til dømes. Og serien var absolutt lærerik og fortalde meg mykje nytt om livet hennar.
Likevel var her ting å undra seg over. Det meste handlar nok om veremåten hennar. Ho verkar så open at det vert i meste laget. Av og til verkar ho reflektert, før ho rett etterpå verkar utruleg naiv. Ho er intens; eg trur det ville vore krevjande å stå fast med ho i heisen.
Guffen er lunken.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar