Det vert litt mykje av det same som før, men ikkje berre. Det svingar framleis, og den viktigaste grunnen er at dei fire hovudpersonane i serien er rimeleg fargerike og fritalande. Eg såg nett eit lite innslag om langrennslandslaget for menn på fjernsynet, og ein serie om dei ville ikkje fenga i det heile.
Dei tre brørne Henrik, Filip og Jakob er i verdstoppen på mellomdistansespringing, og dei vert trena av faren Gjert. Jakob er framleis tenåring, er det største talentet av dei tre, og byrjar å verta litt for klar over akkurat det. Filip er om lag like god, og er mest nøktern av dei tre. Henrik er skada nesten heile tida, men er den som snakkar best og høgast av dei tre. Faren Gjert har hovudrolla i denne serien - han snakkar òg godt, men er svært sjeldan nøgd. Han kan ikkje slappa av, og scenene frå dei to timane han tok ferie på stranda i Nice er suverene.
Rundt alle desse sviv andre familiemedlemmar. Alle har koner eller sambuarar - desse får biroller, slik dei òg har biroller i det eigentlege livet. Alt handlar om å leggja til rette for at dei skal få ut springetalentet sitt (og litt handlar om å irritera faren).
Guffen tilrår.
Meir Team Ingebrigtsen på kulturguffebloggen
Sesong 1 (2016)
Sesong 2 (2018)
Sesong 4 (2020)
Sesong 5 (2021)
10. november 2019
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar