Dette er serien for dei som meiner at Sopranos vert for valdeleg. Begge seriane handlar om ein familie der familiefaren bestemmer alt. (Skal ein vera pirkete er der rett nok eigentleg to familiar i Sopranos.) Dette er familien Ingebrigtsen, der det berre handlar om friidrett.
Far i huset, Gjert, er trenar. Knallhard trenar. Han trenar sine eigne ungar, tre gutar og etter kvart ei jente. Denne sesongen tek til alt i 2013, og dekkjer tida fram til 2016. Den eldste av dei tre gutane, Henrik, har alt vunne 1500 meter i EM, og her får han selskap av broren Filip i Europa- og verdstoppen. Jakob, bror nummer tre, er det største talentet, men er berre tolv år då sesongen tek til.
Dei vert altså køyrt knallhardt. Faren legg opp eit treningsprogram det ikkje skal avvikast frå. Viss nokon ikkje gjer alt, eller ting ikkje fungerer, vert han streng, eventuelt sur. Alle i familien er fritalande, og det er her mykje av sjarmen til serien ligg. Det kjem klare beskjedar når folk snakkar med kvarandre, men også når dei er åleine med kameraet. Ei slik flott scene er når dei tre gutane reiser på treningsopphald utan faren. Så fort dei får sjansen kjøper dei seg store burgerar, og ein av dei tek sjølvsagt eit bilete av måltidet og sender til faren. Han ringjer nokre sekund seinare og skjeller dei ut.
Og faren vil styra alt. Når Henrik fortel at han har fått seg kjæraste, er den fyrste reaksjonen til faren at dette skal ikkje gå ut over treninga. Han modererer seg rett nok etter nokre veker, men likevel. Og når Jakob tek ein imponerande topp ti-plass i junior-EM, der han som 16-åring konkurrerer mot 19-åringar, er ikkje faren i godlune: På telefon rett etter løpet er det ikkje viktig å gratulera Jakob, det er langt viktigare å snakka om kvifor Jakob valde eit så dumt løpsopplegg.
Guffen tilrår.
Meir Team Ingebrigtsen på kulturguffebloggen
Sesong 2 (2018)
Sesong 3 (2019)
Sesong 4 (2020)
Sesong 5 (2021)
15. september 2018
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar