Litteraturdagane i Vinje er ein fin festival. Det er rett nok lenge sidan eg var der sist, men det var stas begge dei gongene, og det var stas denne gongen òg. Ein av grunnane er at dei alltid legg litt vekt på lokale forfattarar, slik at det oftast er minst eitt program om Tarjei Vesaas. Denne gongen var det mange, festivalen markerte svært tydeleg at det er 125 år sidan Vesaas vart fødd.
Andre festivalar har gjerne eit program som gjer at ein må velja. Slik er det ikkje her - det er ingen parallelle program å velja mellom. Kvar økt går føre seg i det same rommet, slik at alle i publikum ser og høyrer heile festivalprogrammet. Det var altså mykje å gle seg over. Alt var ikkje like bra, sjølvsagt, men eg likte desse innslaga godt:
* Vesaasføredraget, der litteraturprofessor Jørgen Magnus Sejersted på ein svært engasjert måte fekk fram kvifor han sette Vesaas høgt. Her var fruktbare samanlikningar med Knut Hamsun, mellom anna ei formulering om at der løytnant Glahn ville ha erotikk utan born, ville ein av dei tidlege Vesaas-karakterane ha born utan erotikk.
* Gut, jente, juni, juli, der Petra Helgesen frå Vinjesenteret snakka med Frode Grytten. Grytten var i godlune og fortalde mange gode historier.
* Eit praktisk menneske, der sjølvaste Kjersti Rorgemoen vart intervjua av Eivind Myklebust. Bøkene til Rorgemoen er glitrande, og også på scena viste ho seg som ein stor humorist. Ho har ein heilt annan stil enn Grytten - der Grytten gjerne ler godt både før og etter poenga sine, let Rorgemoen publikum finna ut sjølv om det ho seier er morosamt eller ikkje. Eit absolutt høgdepunkt.
* Tarjei Vesaas i lyd, skrift og bilete. Eit ujamt innslag, der publikum delte seg i tre og etter tur såg filmen Det rare, høyrde novella "Hesten i hogget" opplesen av Tarjei Vesaas med musikk av Øystein Vesaas, og høyrde Vesaas-opplesingar av Astrid Versto og Hildegun Riise. Filmen er sjarmerande, men "Hesten i hogget" var finfint.
* Frode Grytten Beat Band spelte nokre favorittsongar, der rolla til Grytten er å lesa nokre vers på norsk innimellom dei engelske originaltekstane.
* Vesaas i verda - nyutgjevingar i Danmark og Tyskland, der ein tysk forleggjar, ein tysk omsetjar, og ein sørlending som både omsette og gav ut Vesaas i Danmark snakka med Bjarne Buset. Det var ein uvanleg fengande og interessant samtale, som gjerne kunne vara mykje lengre. (Her spelar det truleg inn at eg får klump i halsen kvar gong nokon seier at Vesaas er noko av det største som finst.)
* Vesaas i verda - kunsten å kjenne att ein klassikar, der Narve Fulsås snakka om Vesaas-omsetjingar før og no. Der kom mange tal, og det hadde vore lettare å få med seg alt dersom dette var ein skriven artikkel, men det var uansett interessant. Han viste mellom anna at det har kome ei ny bølgje med Vesaas-omsetjingar etter 2013, omtrent.
* Store spel. Ei forteljing om A.O. Vinje og Tarjei Vesaas, der Arne Vinje snakka om likskapar mellom dei to. Han prøvde å svara på korleis vesle Vinje kunne fostra to så store og viktige forfattar, og viste det mellom anna ved å visa til andre personar frå Vinje som òg kunne vore større og betre kjende i dag. Dette foredraget var ein del av kulturkvelden på Edland, og det er eigentleg uvanleg friskt: Etter to lange festivaldagar skal det vera kulturkveld, og så kjem det like godt eit rimeleg alvorleg foredrag der òg.
Guffen tilrår.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar