Cape Fear (1991)

Denne gjekk på fjernsynet her om kvelden. Eg var litt usikker på om eg skulle sjå han - eg såg han då han kom ut for mange år sidan, og hadde ei kjensle av at det var sånn midt på treet. På den andre sida er jo Robert de Niro med, og då kan det vanskeleg verta heilt mislukka.

Utgangspunktet er ein vanskeleg situasjon for ein advokat: Han representerer ein mann som er anklaga for valdtekt. Han får laga ein rapport som seier at offeret var ein rundbrennar. Jobben hans er å få den tiltalte fri, men han vert overtydd om at han er skuldig, og han held difor rapporten skjult. Den tiltalte sonar fjorten år i fengsel, og filmen tek til når han slepp ut. Det einaste han tenkjer på er å hemna seg på advokaten. Dei neste dagane eller vekene vert rein terror for han og familien hans. Og for ei på kontoret hans.

Det er ein av desse filmane der det i grove trekk er vanskeleg å unngå å skjøna kva som skal skje. Filmen er prega av tida han var laga, og det er ikkje måte på kor strigla advokaten og kona er. Dottera er litt mindre strigla. Det går seint, det er utan humor, og det einaste som er verdt noko er skodespelet til de Niro.

Guffen kan ikkje tilrå dette.