Motstandshelter fra Trondheim (2024)

Ein stad midt i denne serien slo det meg at svært mykje av motstandshistoria frå krigen handlar om Oslo. Alle veit kven Kjakan var; motstandsfolket i Trondheim er langt mindre kjende. Der er det heller slik at alle veit kven Rinnan var. Så denne serien fortener ros for å dra fram mindre kjende sider ved krigen.

Men det er òg mykje han ikkje fortener ros for. Det vert dårleg fortalt - i dei fem episodane følgjer me altfor mange personar. Dette vart mest tydeleg i den siste og oppsummerande episoden, der me var usikre på kven dei ulike personane var. Me kjende att namna, men hugsa ikkje kva dei hadde gjort. Det er òg ei merkeleg dårleg redigering, fleire gonger kjem det filmklipp som er så korte at me knapt nok registrerer kva som skjer. Det vert vist fram mange fotografi, og her manglar det altfor ofte namn på dei me ser. Serien vert vist på NRK; hadde dei vore djupare inn i produksjonen ville nok mykje av dette vore gjort betre.

Men her er òg ting som er bra, sjølvsagt. Dei bruker mykje arkivklipp, både frå krigen (og før) og frå andre halvdel av 1900-talet. Mange av krigsheltane snakka ikkje om dette før seinare i livet, slik at det vert intervju med godt vaksne menn som fortel om innsatsen sin. Nokre av desse vart heidra rett etter krigen, andre måtte venta lenge før dei fekk honnør.

Guffen er lunken.