Den austerrikske fjellklatraren Heinrich Harrer reiser til Himalaya i 1939 for å prøva å nå toppen på Nanga Parbat, eit fjell fleire tyske ekspedisjonar har mislukkast i å nå toppen på. Dei greier det ikkje denne gongen heller, men då dei kjem attende til base camp får dei ei overrasking: Det er erklært krig mellom Tyskland og England, og sidan dei er ein tysk ekspedisjon på engelsk område, vert dei sette inn i ein fangeleir. Eit par av dei greier å rømma og tek seg over til Tibet, som på den tida var fritt for utlendingar.
Dei to greier seg godt. Den eine, spelt av David Thewlis, giftar seg med ei lokal kvinne. Heinrich Harrer, spelt av Brad Pitt, vert tettare og tettare knytt til den unge Dalai Lama. Han returnerer til Europa i 1951, men held kontakten med Dalai Lama livet ut.
Det er vanskeleg å kjeda seg med Thewlis og Pitt, og det er vel dei (og den mektige naturen) som gjer at dette er grei tidtrøye. Harrer endrar seg stort i filmen - frå å vera ein sjølvoppteken dritsekk vert han prega av tida i Tibet, og går gjennom livet med heilt andre haldningar.
Guffen er lunken.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar