Denne filmen var litt Into the Void. Og litt Into the Wild. Og litt Dances With Wolves. Og litt The Road. Her er lite som overraskar, og filmen er ein slik der det ofte er råd å tippa kva som skal skje. Ikkje alltid, men ofte.
Leonardo DiCaprio har hovudrolla. Han spelar jegaren og villmarksmannen Hugh Glass, som skal vera kjentmann for ei gruppe soldatar som driv jakt i den amerikanske villmarka, tidleg på 1800-talet. Dei vert angripne av indianarar, mange vert drepne, og Glass skal guida dei siste heimatt. Son hans er ein av dei som overlever, og eit tid handlar det om å hjelpa sonen tilbake til eit tryggare liv. Glass overlever så vidt eit angrip frå ein bjørn. Soldatane prøver å bera han med seg, men det vert for tungt. Han vert sett att, saman med sonen, ein anna ung gut, og ein soldat. Soldaten drep son hans, og lurer den andre ungguten med på ein plan der dei tek livet av Glass. Dei reiser attende til fortet, får belønninga si. Men surprise - Glass overlevde, og vil ha hemn. Legg til nokre hjartelause fransk-canadiske jegrar, nokre indianarar som òg vil ha hemn, og du har historia.
Det er ein heilt grei film. DiCaprio er god, slik han gjerne er, og filmen er flott: Naturbileta er glimrande, fargane er triste, og kameraføringa er så tett opp i personane at ein kjenner klaustrofobien overalt. Filmen kunne gjerne vore ein halv time kortare, men elles fungerer det meste greitt.
Guffen tilrår.
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar