Ola Mosafinn (1828-1912) var ein av dei største spelemennene frå Voss. Andre spelemenn seier det, og då må me gå ut frå at det er sant. Det finst eit opptak av Mosafinn frå 1911, men det fortel ikkje kor god han var - ein ting er at han var ein gamal mann, ein annan er at han var noko redusert etter eit fall i 1893.
Han var spelemann, men han hadde òg inntekter frå å vera skreddar og dreng. Etter at faren døydde i 1867 hadde han ikkje fast bustad før i 1892, då han kjøpte seg kår på Saue. Pengane til den avtalen hadde han tent på to speleferder i USA, og på å halda seg vekke frå alkohol i tretti bryllaup. Eg tolkar den utsegna slik at vanlegvis fekk spelemenn noko av betalinga i alkohol, og når han ikkje drakk måtte han få meir pengar.
Han var mykje i Hardanger, også for å arbeida som dreng. I 1879 var han slåttekar hjå presten i Ullensvang, og det året var Edvard Grieg og Ole Bull der. Han møtte dei, og dei møtte han med respekt.
Arne Bjørndal kjende Mosafinn, og han skriv i føreordet at Mosafinn er den viktigaste kjelda hans. Heldigvis skriv han òg at han sjølvsagt ikkje veit kva Mosafinn ikkje har fortalt - me må gå ut frå at han har halde noko tilbake. Bjørndal har ikkje noko negativt å seia om Mosafinn, og sidan dette er den einaste boka om Mosafinn har Bjørndal vore med på å forma biletet me har av Mosafinn i dag. Då er det dumt at han er så upresis - ein stad skriv han at far til Mosafinn døydde i 1864, ein annan stad skriv han 1866, og ein tredje stad skriv han (truleg) at faren døydde i 1874. Det rette er altså 1867. Det kan altså vera greitt å vera litt kritisk til det som står her, men samstundes skal ingen ta frå Bjørndal at han her gjorde viktig arbeid.
Guffen tilrår.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar