Ei tredelt bok, der den fyrste delen er den klart sterkaste. Det handlar om eit samfunn som bur under bergfallet, og som vert råka av eit stort isras. Hovudpersonen, som i den fyrste delen går på ungdomsskulen, misser begge foreldra sine i raset. Ingen rundt han veit heilt korleis dei skal takla det, og det kan for så vidt vera det same: Han reagerer uansett med å verta forbanna.
Gjennom heile boka har han eit vanskeleg temperament, og dette går ut over alle rundt han, inkludert ho unge jenta som kryp opp i senga hans då han mellombels bur på eit hotell. Alle på skulen i del ein og alle på jobben i del to er dritsekkar, slik han ser det. For oss lesarar er det tydeleg at dei anten er usikre eller at dei prøver å hjelpa han, men han er usamd. Og han vert etter kvart valdeleg.
Kjem problema hans av det som skjedde i raset, eller bar han med seg noko frå før det? Det kjem ikkje klart fram, og det treng det sjølvsagt ikkje gjera, men eg hellar mest mot det siste.
Guffen tilrår.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar