Lys i skumringen (2006)

 

Aki Kaurismäki - der har du ein regissør eg såg mange filmar av i gamle dagar, men som eg ikkje har sett mykje av i det siste. Eg vart nesten litt overraska då eg oppdaga filmen på ei strøymeteneste. Gledeleg nok var mykje ved det gamle.

Hovudpersonen, Koistinen, arbeider som nattevakt. Han er dårleg likt av kollegaene sine, og går mykje for seg sjølv. Ei kvinne lurer seg med på vaktrunden hans, og utan at han merkar det lærer ho seg alarmkoden til ein gullsmedbutikk. Seinare lurer ho i han noko sovemedisin, ho (og nokre til) stel nøklane hans og ranar gullsmeden. Koistinen vert mistenkt, og når politiet finn noko tjuvgods heime hjå han, planta av skurkane, må han i fengsel. 

Me er i ein finsk by, truleg Helsinki, og det er altså omtrent like trist som før. Dei fleste har det trongt, dei fleste drikk for mykje, dei fleste er inneslutta og snakkar lite, og dei fleste har berre eit ansiktsuttrykk (som er heller alvorleg). Alt dette gjer at filmen er både tragisk og komisk. Det er lett å smila av dette, det er lett å le av dette. Det er lett å verta nedtrykt av det, men det er òg lett å verta glad, og det verkar heile tida slik at Kaurismäki er på lag med dei han skildrar.

Guffen tilrår.