Wayne Barrett: Trump. The Greatest Show on Earth (1992)

 

Ein gong verka dette som ein god idé. Trump var valt til president, og eg kjøpte denne boka for å gjera meg betre kjend med han. Det har eg for så vidt vorte, men hadde eg lese litt betre hadde eg sett at boka var frå 1992. Der eg såg årstalet 2016 refererte det til ei nyutgjeving.

Boka er ikkje oppdatert, slik at det heile sluttar i 1992. Då er Trump om lag der han var ti-tolv år tidlegare. Han kjøper og sel eigedomar, han satsar stort og landar med eit brak, han har god hjelp av den meir vellukka faren (som tente store pengar på kjøp og sal av eigedomar), han er ein bløffmakar utan like, han kan smiska der det trengst, osb. Slik sett er han ikkje heilt ulik presidenten, men det er ikkje mykje her som vitnar om at han har politiske ambisjonar. Det står rett nok at han ein gong midt i 1980-åra sa at han ein gong ville verta president, men det er det einaste. For Trump handlar det om å verta rik og berømt.

Boka er ekstremt detaljert. Det er både ein styrke og ein veikskap. Det er sjølvsagt heilt fint at Barrett, som i 1992 var ein av dei som hadde skrive mest om Trump, viser alt som skjer. Samstundes vert det for omfattande, ofte går det altfor seigt, han dreg altfor mange personar inn i forteljinga si, og boka vert tidvis uleseleg. 

Guffen kan ikkje tilrå dette.