Born on the Fourth of July (1989)

Det er no så mangt. Filmen har ein veldig fin bodskap, men det vert litt for tydeleg. Kontrastane vert for store, og det manglar både små og store overraskingar.

Filmen er basert på sjølvbiografien til Ron Kovic. Han vart patriot, han var konservativ, han hadde ein far som hadde kjempa i andre verdskrigen, og han melde seg difor til teneste i Vietnam som nitten-åring, i 1965. Der fekk han så store skader at han framleis sit i rullestol.

Filmen handlar mest om tida etter at han kjem heim. Han slit med mykje, men det som gneg han mest er alle som protesterer mot krigen. Dei protesterer òg indirekte mot han, og han meiner at dei må jo skjøna at han og dei andre soldatane har vore i Vietnam for å kjempa for landet sitt. Gradvis går det opp for han at krigen i Vietnam er feil, og han vert ein fredsaktivist.

Igjen - det er fint med filmar som har gode intensjonar, og det er fint med filmar som vil noko. Men det vert i meste laget. Før han reiser til Vietnamn står dei amerikanske klisjeane i kø, og seinare i filmen, spesielt i scenene frå Vietnam, er det filmklisjear som dukkar opp.

Guffen er lunken.