Tre-fire episodar før slutt vert SC&P lagt ned, og dei fleste av dei tilsette får jobb i eigarselskapet McCann. Don Draper er ein av dei, han er truleg den McCann er mest interessert i, men då han ser korleis McCann arbeider, der det møter opp femten personar for å ha møte med klientane, skjønar han at dette ikkje er plassen for han. Han forlet både møtet og firmaet, utan å seia frå til nokon kvifor han går, hentar bilen, pakkar nokre småting i ein plastpose, og køyrer på måfå vestover i USA.
Denne køyringa utan mål og meining passar bra på heile sesongen. Det er berre trist å sjå korleis nivået har tapt seg. Dei fire fyrste sesongane var glimrande, og så har det berre vorte verre. I heile denne sesongen, som var den siste, er det svært lite å gle seg over. Ein god replikk her, nokre fine bilete der, og det er omtrent alt. Her kjem berre ei lang rekkje scener som ikkje engasjerer.
Det kanskje verste av alt er slutten. At Draper, som har levd under falsk namn i heile serien, søkjer etter noko ekte, er heilt greitt. Verre er det at fleire av dei andre sentrale karakterane i serien - Pete Campbell, Joan Harris og Peggy Olson - alle står på trappa til eit nytt liv. Det luktar at her kan det koma spinoff-seriar, og viss dei ligg på dette nivået er det noko fjernsynssjåarar bør sparast for.
Guffen kan ikkje tilrå dette.
Meir Mad Men på kulturguffebloggen
Sesong 1 (2007)
Sesong 2 (2008)
Sesong 3 (2009)
Sesong 4 (2010)
Sesong 5 (2012)
Sesong 6 (2013)
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar