Marit Eikemo: Samtidsruinar (2008)

I denne boka reiser Marit Eikemo rundt til relativt nye bygningar som ikkje er i bruk meir. Ho held seg stort sett til reisemål i Noreg, men reiser òg til den norske kolonien i Spania, der ho finn den merkelegaste ruinen: Eit byggverk ho ikkje eingong skjønar kva er, eller skal vera - eit uferdig bygg av ein meisterarkitekt.

Det er ei bok med glimrande essay. Eikemo skriv om korleis ruinane har vore brukte, men skriv mykje meir enn det. Ho skriv om dei som arbeidde eller budde i bygningane, og det går ei kjensle av tap gjennom dei fleste essaya. Størst inntrykk gjorde stykket om kyrkjegarden ved Valen sjukehus i Sunnhordland, der det handlar mest om lobotomi. Og om overlegen som styrte det heile, og som bad om å verta gravlagd på kyrkjegarden pasientane hans vart send til.

Så det er mykje vemod i denne boka, men det er òg litt av kvart å smila av. Eikemo reiser til dømes til Ekofisk-feltet, der ho ser på den enorme Ekofisktanken. Dei fyrste åra vart olje frå Ekofisk mellombels lagra der, etter at det kom oljeleidningar til fastlandet vert ikkje tanken brukt meir. Men det er ingen planar om å hogga han opp, han skal få stå der til han søkk i havet. Inntil vidare er han heim for ein koloni selar.

Guffen tilrår.

Meir Eikemo på kulturguffebloggen
Mellom oss sagt (2006)
Arbeid pågår (2009)
Samtale ventar (2011)
Alt inkludert (2015)
Gratis og uforpliktande verdivurdering (2018) 
Hardanger (2019)