Denne boka kom på norsk i 2020, og det tok ikkje lang tid før ho vart dagsaktuell. I boka fortel Ernaux om då ho 23 år gamal vart gravid. Ho ville ta abort, sjølv om det var forbode i Frankrike på den tida, noko som sjølvsagt gjorde det heile vanskeleg. Faren var ein perifer kjenning, som berre trekte seg meir ut etter at han fekk vita at ho var gravid. Ho vitjar fleire dokterar, ho snakkar med vener av vener som har vore gjennom det same, og får til slutt tips om ei kvinne som kan hjelpa ho. Det gjekk ikkje heilt etter planen, ho blødde så mykje at ho måtte på sjukehus.
Det er ei bok som gjer inntrykk. Ernaux snakkar med små bokstavar, men får godt fram kor fortvila ho var då det skjedde. Av og til er det den seksti år gamle Ernaux som får ordet, og då er det både tydeleg at ting har endra seg i samfunnet, men òg at dette var ei hending som sette djupe spor. Abort er ikkje lett, og skal ikkje vera det.
Bøkene til Ernaux er sjølvbiografiske romanar, der ho hentar stoffet frå eige liv. I denne boka bruker ho minne og dagbøker, og av det vert det stor litteratur.
Guffen tilrår.
Meir Ernaux på kulturguffebloggen
Årene (2008)
Sommeren 58 (2016)
Far. En kvinne (2021)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar