Watergate (2018)

True crime-seriar vert meir og meir populære. Denne er fin, og viser tydeleg korleis og kvifor Nixon var ein av dei verste amerikanske presidentane.

Serien baserer seg på tre typar kjelder. Her er mange samtidige fjernsynsinnslag. Her er mange nye intervju med mange av dei som stod sentralt. Og her er mange utdrag frå opptaka Nixon gjorde av alle samtalar i det ovale kontoret. Desse utdraga vert gjerne dramatiserte. Kvifor i alle dagar Nixon gjorde desse opptaka veit eg ikkje, men utan dei kunne han nok ha vridd seg unna. Etter at innhaldet på lydbanda vart kjent var det uråd for han å halda fram, og han gjekk av før senatet fekk køyrd han gjennom riksrettprosessen.

Den siste av dei seks episodane handlar om akkurat det, altså dei siste avgjerande månadene. Etter kvart står demokratar og mange nok republikanarar samla, og det er opplagt kva veg det går. Måten dei alle omtalar presidenten er heilt lik måten demokratane omtala den noverande presidenten i riksrettsaka som nett vart avslutta - den store skilnaden er at republikanarane var vaksne nok til å sjå at det var viktigare og rettare ting enn kven som sit som president. I 1974 var dette ei oppfatning store delar av dei republikanske politikarane i senatet hadde; i år stod Mitt Romney åleine.

Guffen tilrår.