Hm. Litt usikker på kvifor og korleis denne boka kom i hus. Eg reknar nesten med at det må ha vore eit tips frå nokon, kanskje ei svært entusiastisk bokmelding. Eg deler ikkje heilt den entusiasmen etter å ha lese boka.
Matt Lewis var relativt nyutdanna då han fekk tilbod om å vera med som inspektør på ein fiskebåt sør i Atlanterhavet. Det er ein relativt liten båt, dei er berre 38 om bord. Heilt frå han entrar båten er teksten full av skeptiske meldingar - ingen tenkjer på tryggleik, kapteinen bryr seg ikkje om dei andre, og det einaste som er viktig er å få fanga så mykje fisk som råd.
Så går det altså gale. Båten er altfor tung - dieseltankane er fulle, fiskelageret er fullt. I ein kraftig storm tek båten inn vatn, og då dei går i redningsflåtane viser det seg at dette ikkje er noko dei har øvd på. Dei får flåtane på vatnet, men den Lewis sit i vert fylt av vatn, slik at mange frys i hel før redninga kjem eit lite døgn seinare. Av mannskapet på 38 døydde 11 (trur eg).
Det er opplagt at dette var ei dramatisk hending for dei som var involvert, men boka er ikkje vidare dramatisk. Før båten går ned veit me alt at mange misser livet, og bortsett frå Lewis veit me knapt kven nokon er. Det er berre ei lang rekkje med namn, og me bryr oss ikkje så mykje om dei. Boka engasjerer lite, og eg er svært usikker på om det er noko med dette forliset som skil seg frå andre forlis.
Guffen kan ikkje tilrå dette.
25. mai 2019
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar