Historia er (sjølvsagt) nokolunde lik. Farmaren Dan Evans har økonomiske problem. Saman med dei to sønene sine vert han vitne til eit ran av ein diligence, utført av Ben Wade og banden hans. Wade vert fanga i nabobyen, og då Pinkertondetektiven som fanga han spør etter folk som vil følgja Wade til nabobyen Contention, der han skal sendast med eit tog dagen etter, melder Evans seg.
Det er ikkje berre pengane som lokkar; det er òg viktig for Evans at sønene hans skal sjå på han som ein helt. For Wade vert dette òg viktig - sjølv om han er ekstremt brutal, er der ein liten bit av ære att i han. Så når toget kjem, gjer Wade det han kan for at dei begge skal nå toget. Det gjer dei, og så sluttar filmen med at alle bortsett frå Wade vert skotne.
Forholdet mellom Wade og Evans er det som gjer filmen god. Samspelet mellom dei to er godt, og det er tydeleg at Wade skjønar kva Evans slit med. Det vert ikkje sagt noko om det, men det kan henda at han kjenner seg att i situasjonen, altså at han òg skulle ynskja at sønene hans (viss han har nokon) skal sjå på han som ein helt.
Guffen tilrår.
Relatert på kulturguffebloggen
3:10 to Yuma (1957)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar