Mad Men, sesong 6 (2013)

Det er ikkje nett som i gamle dagar. Etter fire glimrande sesongar tapte det seg i den femte, og dei greier ikkje å reisa kjerringa i denne sjette sesongen. Når det er bra, og det er det rett som det er, er det bra, men oftare er det berre midt på treet. Det er langt mellom dei store scenene, endå lengre mellom dei store episodane.

Serien var betre då han handla om firmaet. No verkar det, i endå større grad enn i den førre sesongen, som om personane tek over. Det var meir stas då den einaste personen me følgde tett utanfor jobb var Don Draper. No vert det for mange persontrådar å følgja, og det heile minner av og til om ein godt laga såpeserie.

Her er likevel lyspunkt. Sist sesong (var det vel) gjekk Peggy over til eit anna firma. På ein utanbys tur, sånn omtrent midt i sesongen,  møter Draper den kreative sjefen for det andre firmaet, og saman vert dei samde om at dei to firmaa bør slå seg saman. Dei får alle med på det, og serien tek seg opp herfrå. Det vert fleire indre konfliktar, og det vert meir frå firmakontora, rett og slett. Eit anna lyspunkt er karakteren Bob Benson, som ingen heilt veit kva driv med, men som dukkar opp overalt, med det store smilet sitt.

Draper slit i serien, og verst vert det mot slutten. Dotter hans har teke han på fersken med elskerinna hans, han er ikkje nøgd med ekteskapet sitt, han kjenner seg trua av andre og yngre krefter på jobb, og han løyser alt dette på den gode, gamle måten: Han drikk meir og meir. Han prøver å skjula det, han kan godt drikka alkohol frå koppar på kontoret, men til slutt vert det for mykje, og han får beskjed om å ta ferie på ubestemt tid. Eit reklamefirma sparkar altså Don Draper - mad, indeed. Det ligg til rette for ein god sistesesong.

Guffen er lunken.

Meir Mad Men på kulturguffebloggen
Sesong 1 (2007)
Sesong 2 (2008)
Sesong 3 (2009)
Sesong 4 (2010)
Sesong 5 (2012)
Sesong 7 (2014-15)