Dette var saker. Det er ei original, fin og velskriven bok. Forteljaren, gymnasiasten Filip, bur i det som vel må vera den finare delen av Oslo, midt i 1980-åra. Han snakkar mykje med bestefaren, og litt mindre med bror til bestefaren, som bur i nabohuset.
Bestefaren har mykje å fortelja. Han fortel mest om då han og broren fekk smaken på friluftsliv. Dei var svært mykje i Nordmarka, der dei praktiserte det far deira prøvde å læra dei. Dei kan fiska, dei kjenner namna på dyr og fisk og plantar - både på norsk og latin. Det går oftast bra, men av og til går det mindre bra, og éin gong går det verkeleg gale.
Parallelt med denne historia frå gamle dagar fortel òg Filip mykje om samtida. Han likar å teikna, han likar å laga bilete i hovudet, og han likar gode forteljingar. Han vert såleis nært knytt til bestefaren.
Det er altså ei fin bok. For meg er Elling fyrst og fremst kjent som biletkunstnar, men han viser at han har fleire bein å stå på. Historien er god, boka er komponert, og teksten er svært velskriven.
Guffen tilrår.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar