Me er tilbake i 1920-åra. Bernhard og venene hans er unge vaksne. Nokre er kunstnarar, alle likar kunst, og alle vil gjera noko nytt. Dei kjenner at ei ny tid er i emning, og dei vil gjera det beste ut av det. Dei er ikkje rike, men velståande nok til å reisa til fleire europeiske storbyar.
Boka opnar bra, der dei vert presenterte, ein etter ein. Dei er sjarmerande og attraktive, og fleire av dei vert skildra som androgyne. Eg funderte litt på kva som kjem til å skje, men gradvis merka eg at det ikkje kjem til å skje så mykje. Det treng det sjølvsagt ikkje gjera, men her sakna eg det. Det vart det same om og om igjen, og personane som hadde verka interessante vart gradvis meir og meir uinteressante. Etter kvart vart det ei bok eg fekk lite ut av.
Guffen kan ikkje tilrå dette.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar