JFK (1991)

Jubileum skal jo markerast. At mordet på John F. Kennedy ikkje vert gløymt så fort såg eg ved sjølvsyn sommaren 1988, då eg budde i Colorado. Det var 25 år sidan Kennedy vart drepen, og det florerte med minneutgjevingar i butikkane. I går var det femti år sidan drapet, så eg plukka fram denne filmen.

JFK handlar om Jim Garrison, statsadvokat i New Orleans. Eit år eller to etter at Kennedy vart skoten vert han meir og meir overtydd om at Lee Harvey Oswald ikkje kunne vore åleine om drapet. Oswald vart arrestert same dagen, men vart sjølv drepen to dagar seinare, slik at det ikkje vart noko rettssak. Garrison og staben hans finn fleire moglege kontaktar som kan ha vore innblanda, dei meiner at visepresidenten Lyndon B. Johnson var innblanda, dei meiner kort sagt at den offisielle versjonen var feil. Dei anklagar ein av dei som kan ha vore innblanda, men han vert frikjent.

Det er altså ein drøymefilm for konspirasjonselskarar, dette, i alle fall for dei som ser filmen som ei sann framstilling av historia. Oliver Stone, som har regissert filmen, er til tider ekstremt manipulerande, ikkje minst mot slutten av filmen. Filmen sluttar med den nemnde rettssaka, der Garrison held eit halvtimes langt innlegg der han får leggja fram synet sitt uimotsagt. Det heile sluttar med at han ser rett inn i kamera og seier "it's up to you", ei openberr oppmoding til publikum om å nøsta vidare i saka.

Men det er ein film, dette. Ein kan ikkje vurdera han ut frå historiske fakta, og som film fungerer det meste heilt greitt.

Guffen tilrår.

Meir Kennedy på kulturguffebloggen
Gerald Posner: Case Closed (1993)
American Dynasties: The Kennedys (2018)