Dette er ei relativt tynn bok. På dei 80 sidene er her sju noveller, og ved inngangen til kvar novelle er det to blanke sider (der tittelen på novella står på den eine). Det er sjølvsagt ikkje nokon direkte samanheng mellom sidetal og leseglede, og i denne boka er lesegleda stor. Jamt over er novellene finfine.
Det er det fleire grunnar til. Ein av grunnane er at hovudpersonane, som vel alle er men litt opp i åra, er misnøgde med eit eller anna, slik det går fram av tittelen på ei av dei - "Johannes's oppløftende begravelse". Hovudpersonane ber òg på løyndomar, og det er slettes ikkje alltid me finn ut kva desse løyndomane handlar om. Det er stas, og det viser noko av storleiken til Askildsen - viss han ikkje treng å visa oss kva løyndomar dei ber på, gjer han det ikkje.
Guffen tilrår.
Meir Askildsen på kulturguffebloggen
Alt som før (1994)
Alf van der Hagen: Kjell Askildsen. Et liv (2014)
Vennskapets pris (2015)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar