Kjell Askildsen: Alt som før (1994)

Askildsen er ein av desse forfattarane eg gjerne skulle ha lese noko av. Eg fann denne boka, eit utval av novellene hans, på ein gjenbruksbutikk på Jæren sist veke, og noveller passar jo godt som feirelektyre. Det vert sjeldan rom for dei lange leseøktene.

Det finst to Askildsen-bøker med same tittel. I 2012 kom det ei samling med 34 noveller; denne kom i 1994, og inneheld 15 noveller og den relativt korte romanen Omgivelser. Den romanen er av det svakaste i boka.

Novellene vert gradvis betre utover i samlinga. Her er noveller frå alle samlingane han hadde gitt ut før 1994, og det er tydeleg at han meistrar denne forma betre og betre. Det er likevel òg tydeleg at han har eit godt grep om novellesjangeren.

Dei beste novellene kjem altså mot slutten av boka. Her er det fleire noveller som er i slekt, og som handlar om eldre menn som er leie av livet. Dei er misnøgde, einsame og negative. Den einaste av dei som likevel er misnøgd nok (eventuelt sterk nok) til å gjera slutt på eigne lidingar, er hovudpersonen i "En plutselig frigjørende tanke".

Både i desse og dei tidlegare novellene slit hovudpersonane med liva sine. Midt i samlinga er der fleire noveller om par som ferierer i Syden, og der det for alle andre enn dei sjølv er heilt opplagt at dei ikkje burde reist på ferie i lag. Forholda deira bryt saman, utan at nokon av dei bryr seg større om det.

Guffen tilrår.

Meir Askildsen på kulturguffebloggen
Alf van der Hagen: Kjell Askildsen. Et liv (2014)
Vennskapets pris (2015)