Dave Dictor: MDC: Memoirs from a Damaged Civilization (2016)

MDC var eitt av desse punkebanda som ofte dukka opp på nokre samleplater, som det stod mykje om i fanziner (kanskje mest i Maximum Rock'n'roll), men som eg aldri kjøpte plater av. Dei står på framleis, etter om lag 45 år, med vokalist Dave Dictor som den einaste permanente medlemmen.

Denne boka vart hausa opp då ho kom tidlegare i år. Bøker om pionerar er ofte verdt å lesa, anten det handlar om musikksjangrar eller noko heilt anna, så eg slo til. Det var ikkje nokon genistrek, boka er ikkje spesielt bra. Det kan henda at ho er skriven mest for dei som verkeleg kjenner bandet, men det vert svært overflatisk. Dictor skriv om konsertar, om turnear og plater, han skriv om andre folk og band han møter, men han går aldri i djupna. Han kan skriva at det kjem nye folk inn i bandet, men skriv ikkje kva instrument dei spelar. Dei halvgode anekdotane står i kø.

Guffen kan ikkje tilrå dette.